Już jutro o godz. 17:00 Muzeum Historyczne zaprasza na wykład kustosz Doroty Szomko-Osękowskiej „Barwne opowieści Marca Chagalla”. Wydarzenie towarzyszy wystawie pt. „Marc Chagall ‒ sceny biblijne ‒ litografie” ze zbiorów Galerii Epicentrum w Opolu, którą można oglądać na poddaszu Zamku Królewskiego w Sanoku do 29 maja 2024 r.
Marc Chagall (ur. 1887 Peskowatka, przedmieście Witebska, zm. 1985 Saint-Paul-de-Vence, Francja). Uprawiał malarstwo, grafikę, rzeźbę, ceramikę, projektował witraże i freski. Rozpoczął naukę malarstwa w 1906 r. u Jehudy Pena w Witebsku i kontynuował ją w Sankt-Petersburgu w szkole rysunkowej Cesarskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych (1907-1908), prywatnej szkole Gowelija Szoela Zeidenberga (1908), prywatnej szkole Jelizawiety Zwancewej u Leona Baksta (1909-1910). W 1911 r. otrzymał stypendium Maksa Winawera i wyjechał do Paryża, gdzie wkrótce zamieszkał w La Ruche. W Paryżu uczył się w Académie de La Palette i Académie de la Grande-Chaumiѐre. W 1914 r. wrócił przez Berlin do Witebska. Po wybuchu rewolucji Anatolij Łunaczarski mianował go komisarzem sztuk pięknych obwodu witebskiego. Wraz z poślubioną w 1915 r. Bellą Rosenfeld zamieszkał w Witebsku, gdzie założył szkołę artystyczną. W 1922 r. wyjechał ze Związku Radzieckiego do Berlina, a w następnym roku zamieszkał ponownie w Paryżu. Lata 1941-1947 spędził w Stanach Zjednoczonych. Powrócił do Paryża w 1948 r., w 1950 r. zamieszkał na południu Francji – w Vence, w 1966 r. przeniósł się do Saint-Paul-de-Vence, gdzie mieszkał do śmierci. (źródło: Muzeum Historyczne, oprac. Wiesław Banach).
Ostatnie komentarze