Działamy dla dobra naszych podopiecznych – WTZ „PROGRES”
To był trudny rok dla podopiecznych Warsztatu Terapii Zajęciowej „PROGRES” oraz ich opiekunów, nie tylko ze względu na pandemie koronawirusa. Jednak pomimo wielu przeciwności losu udało się pozyskać środki na remont Warsztatu. Uczestnicy mogą rozwijać swoje zainteresowania w nowo wyremontowanych pracowniach pod okiem wspaniałych terapeutów.
Warsztat Terapii Zajęciowej Stowarzyszenia „PROGRES” działa w Sanoku przy ul. Robotniczej 19 od prawie 27 lat. Do tej pory w zajęciach uczestniczyło 40 podopiecznych,
a od tego roku Warsztat poszerzył swoją działalność o kolejną, dziewiątą pracownię, do której przyjęto pięciu nowych uczestników.
Trudny rok z dobrym zakończeniem
– W zeszłym roku, wzięliśmy udział w wielu projektach, dzięki wytrwałości, zaangażowaniu
i współpracy kierownictwa Warsztatu z Zarządem naszego Stowarzyszenia, które reprezentują: prezes Stowarzyszenia Na Rzecz Osób Niepełnosprawnych „PROGRES” Anna Słuszkiewicz oraz wiceprezes Barbara Kotrys-Drelich i wiceprezes Izabela Kamińska. Oprócz piastujących stanowisk, panie są również terapeutkami i prowadzą codzienne zajęcia
w swoich pracowniach. Najważniejszym dla nas projektem, był program dofinansowany ze środków PFRON pod nazwą „Wyrównywanie różnic między regionami III”, dzięki któremu otrzymaliśmy dotację na remont, modernizację oraz doposażenie pracowni – mówi Edyta Frycz, kierownik WTZ.
– Mamy wiele planów na przyszłość, chcemy się nadal rozwijać. Wszyscy działamy wspólnie dla dobra naszych podopiecznych, wspieramy się nawzajem, dzięki czemu pracujemy
w przyjaznej atmosferze – dodaje Anna Słuszkiewicz.
Remont rozpoczął się w sierpniu ubiegłego roku. Dofinansowanie z PFRON wynosiło 80 procent, resztę, w wysokości 40 tys. zł stanowił wkład własny. Łączna kwota opiewała na prawie 200 tys. zł. Kwota wkładu własnego była sporą sumą dla Warsztatu, jednak wsparcia udzielili ludzie o wielkich sercach.
– 20 tys. zł. otrzymaliśmy od Spółdzielni Mieszkaniowej „Autosan”. Bardzo dziękujemy Wojciechowi Królickiemu – prezesowi SM oraz całemu zespołowi Spółdzielni. Podczas trwania remontu mogliśmy liczyć na ich doradztwo oraz fachową pomoc. Pragniemy podziękować również Stanisławowi Chęciowi, staroście sanockiemu za okazane wsparcie finansowe. Starostwo Powiatowe w Sanoku, wsparło nas kwotą 16 tys. zł. Brakujące 4 tys. zł. pochodziły z darowizn przekazywanych przez rodziców naszych podopiecznych, którym również serdecznie dziękujemy. Osobą, która zawsze wspiera nasze działania i udziela cennych rad jest Grzegorz Kozak, dyrektor Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie
w Sanoku wraz z całym swoim zespołem – podkreśla Edyta Frycz.
W ramach prac remontowych wymieniona została przestarzała instalacja elektryczna, wymieniono wszystkie podłogi, drzwi wewnętrzne oraz część okien. Niektóre pomieszczenia zostały powiększone, wszystkie odmalowano, założono nowe oświetlenie i parapety. Pracownie zostały wyposażone w nowe meble. Ponadto zakupiono wiele nowego sprzętu ułatwiającego pracę oraz rozwój talentów podopiecznych. Były to między innymi: laptop, drukarka, ploter, hafciarka, dalmierz czy wyrzynarka.
– Bieżący rok jest dla nas bardzo ciężki, nie tylko przez pandemię koronawirusa. Pożegnaliśmy aż dziewięć bliskich nam osób. Odeszli rodzice kilku podopiecznych, jednak najgorszym momentem zarówno dla uczestników, jak i pracowników było odejście naszego wychowanka Mateusza, który zginął tragicznie. Mimo tych przeciwności staramy się robić wszystko aby zapewnić w warsztacie poczucie bezpieczeństwa i spokoju dla wszystkich. Nasze życie warsztatowe się nie zmieniło, jeździmy na wycieczki, chodzimy do kina, bierzemy udział w wydarzeniach kulturalnych – opowiada Edyta.
Obecnie część z podopiecznych warsztatu, przygotowuje się do wyjątkowego występu
na Dzień Wolontariatu, który będziemy obchodzić niebawem. Uczestnicy otrzymali zaproszenie od Czesławy Kurasz, prezes Powiatowego Centrum Wolontariatu w Sanoku, który będzie obchodził w tym roku wyjątkowy jubileusz – 20 lecie swojej działalności.
– Nasi podopieczni przygotowują się również do zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia. W pracowniach powstają piękne ozdoby. Zbliżające się święta to okazja, aby podarować naszym najbliższym wyjątkowe prezenty i zakupić ręcznie wykonane ozdoby świąteczne. Dlatego warto odwiedzić WTZ Stowarzyszenia „PROGRES” i nabyć wyjątkowe prace stworzone przez uczestników Warsztatu.
Każdy, kto zechciałby uczestniczyć w zajęciach, może złożyć podanie oraz odpowiednie dokumenty. Kandydat musi mieć ukończony 16 rok życia oraz posiadać orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności ze wskazaniem do uczestnictwa w terapii zajęciowej.
Pracownie
Obecnie zajęcia odbywają się w pracowni gospodarstwa domowego – ulubionej pracowni wszystkich podopiecznych, zwanej potocznie „kuchnią”. Kuchnią kieruje Ula (Urszula Myrdak). Każda grupa pracuje w niej co 8 dni, gdyż jest to jedyna pracownia o charakterze rotacyjnym. Pracownia techniczna, pod nadzorem Krzysia (Krzysztof Michalski) popularnie nazywana jest „stolarnią”. Współpracuje ona z innymi pracowniami, wykonując półprodukty, które ozdabiane są w innych pracowniach. Oprawiają również wszystkie obrazy
w samodzielnie wykonane ramki. W pracowni fotograficznej, uczestnicy pracują pod okiem Ani (Anna Słuszkiewicz). Obsługują sprzęt, obrabiają zdjęcia w specjalnych programach, organizują sesje zdjęciowe, robią kalendarze oraz upamiętniają w kadrach warsztatowe życie.
Pracownia form użytkowych zastąpiła dotychczasową pracownię muzyczną. Iza (Izabela Kamińska) przygotowuje projekty z dbałością realizowane przez grupowiczów. Wychodzą stamtąd przedmioty nie tylko piękne, lecz także praktyczne. Pracownia robótek ręcznych, prowadzona przez Lidzię (Lidia Szatkowska) zastąpiła pracownię tkacką. Jej działalność została rozszerzona ze względu na wielkie talenty podopiecznych, którzy tkają na krosnach, wykonują biżuterię koralikową czy gobeliny. Pracownię dekoratorską – wcześniej krawiecką – prowadzoną przez Basię (Barbara Kotrys-Drelich) cechuje wszechstronność, zaś jej uczestników wielka wyobraźnia. Powstają tutaj modne aktualnie makramy oraz prace wykonywane technikami łączącymi materiały różnego pochodzenia np. obrazy z mchu.
Pracownia rękodzielnicza jest pracownią otwartą w tym roku. Sylwia (Sylwia Uruska) wniosła do naszego warsztatu wiele świeżości. Zajmuje się doskonaleniem metody quillingu, kropkowania oraz szyciem ręcznym. Z tej pracowni wychodzą również ręcznie robione zabawki. Pracownia plastyczna z Dorotką (Dorota Oklejewicz) na czele to duma całego warsztatu. Pracują tam osoby z wielkim talentem, rysują, malują oraz wykonują prace technikami łączonymi. Ostatnią pracownią jest pracownia ECO przekształcona z wcześniejszej pracowni dziewiarskiej. Halinka (Halina Paluch) wcześniej nauczyła naszych podopiecznych wszystkiego co wiedzą o hafcie i pracach z włóczki, a obecnie uczy ich jak wykorzystać materiały recyklingowe i tchnąć w nie nowe życie.
Oprócz zajęć w pracowniach podopieczni mają zapewnioną również opiekę psychologiczną (Krystyna Pańko-Boczar), pielęgniarską (Krystyna Patent) oraz rehabilitację ruchową (Barbara Wójcik).
– Zapewniamy wszechstronny rozwój naszym podopiecznym. Oprócz rehabilitacji zawodowej i fizycznej, skupiamy się także na uspołecznianiu i ukulturalnianiu wychowanków, które odbywa się poprzez prowadzenie zajęć w przybytkach publicznych takich jak kino, muzeum, teatr, galerie czy restauracje. Terapeuci w ramach treningu czynności dnia codziennego i treningu ekonomicznego, przygotowują wychowanków do samodzielnego życia w społeczeństwie: chodzimy na zakupy, do fryzjera, uczymy ich dokonywać drobnych opłat. Nasi uczestnicy z sukcesami biorą udział w wielu konkursach tematycznych i okolicznościowych, wydarzeniach kulturalnych oraz zawodach sportowych – wyjaśnia kierownik WTZ Edyta Frycz.
Ostatnie komentarze