Jak powiększał się Sanok? Powtórka z historii miasta

Jak powiększał się Sanok? Powtórka z historii miasta

W dorobku Janusza Szubera jest wiersz „Narracje”, opatrzony mottem zaczerpniętym z dramatu Juliusza Słowackiego „Zawisza Czarny”, wykorzystujący motywy z XIII-wiecznej historii grodu, odkrytego na terenie dzisiejszej Trepczy. Ponieważ w obrębie obecnego miasta Sanoka archeolodzy nie natrafili na ślady warowni sprzed XIII wieku, historycy sugerują, że gród Sanok wzmiankowany w Latopisie Hipackim w 1150 roku  znajdował się na terenie odkopanego w obrębie  Trepczy – Horodyszcza.

Tamta historia jest przedmiotem badań archeologów i historyków. Sanok XIV-wieczny nie kryje już tylu tajemnic.

Pierwsze wiadomości o obszarze Sanoka pochodzą z przywileju lokacyjnego miasta nadanego przez Jerzego II Trojdenowicza wójtowi Bartkowi z Sandomierza 20 stycznia 1339 r. we Włodzimierzu Wołyńskim. Według jego zapisów miasto obejmowało obszar o długości pół mili i szerokości mili po obu brzegach Sanu.

Wyjaśnia Andrzej Romaniak: – Można przyjąć, że powierzchnia ta wynosiła ok. 4900 ha. Na tym obszarze powstały również wsie podlegające wójtowi sanockiemu: Dąbrówka Polska i Ruska, Zabłotce, Trepcza i Międzybrodzie oraz oba przedmieścia (Posada Sanocka i Olchowska). Wójt sanocki posiadał też m.in. folwark, który znajdował się na obszarze dzielnicy Wójtostwo, której nazwa o tym przypomina.

Gwałtowny terytorialny rozwój miasta nastąpił w XX wieku. W 1908 r. przyłączono do miasta Posadę Sanocką, w 1931 r. Posadę Olchowską, w 1962 r. Dąbrówkę, a w 1972 r. Olchowce.