Czy uda się zebrać środki na remont grobu Kazimierza Sulimierskiego? Apel Stowarzyszenia Opieki nad Starymi Cmentarzami w Sanoku
Stowarzyszenie Opieki nad Starymi Cmentarzami w Sanoku po raz pierwszy od wielu lat nie będzie w tym roku kwestować na cmentarzach. W czasach pandemii wszyscy zmieniamy przyzwyczajenia i – jeśli to możliwe – korzystamy z dobrodziejstw i możliwości Internetu. W tym roku Stowarzyszenie zbiera fundusze na renowację grobu Kazimierza Sulimierskiego.
Zbiórka internetowa odbywa się pod adresem: https://pomagam.pl/pbectyyr
Dowolne kwoty można też wpłacać na konto Stowarzyszenia:
06 1020 2980 0000 2302 0113 6449
„Bardzo prosimy o wpłaty. Każda nawet najmniejsza kwota jest ogromnie ważna. Z góry dziękujemy” – apeluje prezes Ewa Filip.
Kazimierz Sulimierski herbu Starykoń urodził się ok.1855 roku w Kaliszu. Był z wykształcenia inżynierem. Od początku istnienia w Sanoku ,,Fabryki Wagonów i Maszyn – Kazimierz Lipiński”- był jej pracownikiem i jedynym w latach 80. XIX wieku) inżynierem w tym zakładzie.
Kazimierz Sulimierski był niezwykle zasłużonym inżynierem sanockiej fabryki. Świadczy o tym chociażby przyznanie mu srebrnego medalu Komisji Wystawowej za techniczne kierownictwo w Fabryce Maszyn Kazimierza Lipińskiego. Było to w 1894 roku podczas Powszechnej Wystawy Krajowej we Lwowie, na której sanocki zakład prezentował swoje wyroby w osobnym pawilonie.
W Sanoku oprócz pracy zawodowej czas zajmowała mu działalność społeczna. W 1895 roku został gospodarzem sanockiego Towarzystwa Muzyki Ochotniczej, a także członkiem sanockiego Towarzystwa Korpusów Wakacyjnych. Był współzałożycielem i wiceprezesem oraz prezesem wydziału Czytelni Chrześcijańskiej ,,Ogniwo” w Sanoku. Z tych funkcji zrezygnował w 1907 roku z powodu postępującej choroby, ale nadal udzielał się w Czytelni Mieszczańskiej mieszczącej się w kamienicy, zwanej Ramerówką, był także członkiem Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. W roku 1897 uczestniczył w pogrzebie Adama Asnyka w Krakowie. Obydwaj – Asnyk i Sulimierski pochodzili z Kalisza.
W 1904 roku został wybrany zastępcą sędziego przysięgłego przy Trybunale C.K Sądu Obwodowego w Sanoku. Angażował się także w działalność Towarzystwa Szkoły Ludowej.
W ostatnich latach życia ciężko chorował. Zmarł 17 kwietnia 1914 roku w Sanoku na zapalenie płuc. Był żonaty ze Stanisławą. Ich córka Maria urodziła się w 1879 roku. W 1907 roku wyszła za mąż za Stanisława Zonera, który pracował jako urzędnik w sanockiej fabryce wagonów. Maria zmarła na gruźlicę w 1921 roku i została pochowana w grobie ojca –Kazimierza Sulimierskiego.
Więcej informacji na stronie: http://www.starecmentarze.sanok.pl
Ostatnie komentarze