Polski folklor prosto z brazylijskiej Kurytyby w skansenie

Polski folklor prosto z brazylijskiej Kurytyby w skansenie

Kurytybę od dawna postrzega się jako „polskie miasto w Brazylii”. W najbliższą niedzielę 23 lipca w skansenie odbędzie się niezwykły koncert. Wystąpi w nim Zespół Pieśni i Tańca „Wisła” z brazylijskiej Kurytyby, który odwiedzi Sanok w ramach XVII Światowego Festiwalu Polonijnych Zespołów Folklorystycznych, odbywającego się w Rzeszowie. Uzupełnieniem występu zespołu „Wisła” będzie występ kapeli podwórkowej i cygańskiej „Derenie”. Początek koncertu o godzinie 16. 00. Wstęp wolny.

Skąd „Wisła” w Brazylii?

Początki aktywności Zespołu „Wisła” wiążą się z 1928 rokiem i osobą Tadeusza Morozowicza. Morozowicz, wybitny aktor i reżyser, przyjechał z Polski do Brazylii w okresie międzywojennym i osiadł na stałe w Kurytybie. Jego intencją było stworzenie zespołu teatralnego – Zespołu Amatorów Sceny (ZAS), który występował w siedzibie Związku Polskiego, największego wówczas stowarzyszenia polonijnego w Kurytybie. W ramach ZAS powstał również zespół folklorystyczny. Przez 89 lat swojej działalności grupa zrealizowała kilkadziesiąt programów artystycznych i wystąpiła na kilkuset koncertach.

Nagrody dla zespołu

O poziomie artystycznym Zespołu „Wisła” świadczą liczne nagrody przyznawane przez gremia brazylijskie i polskie, m.in. Złoty Medal i Dyplom Uznania za działalność artystyczną, nagroda im. Oskara Kolberga „za zasługi dla kultury ludowej”, przyznana przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP. Jako reprezentant folkloru polskiego, zespół uczestniczył też czterokrotnie na Festiwalu Joinville (największym festiwalu tańca na świecie), za każdym razem zdobywając nagrody.

Pokazać polski folklor i historię

Zespół „Wisła” słynie nie tylko z wysokiego poziomu tańca folklorystycznego, ale i śpiewu. Od 89 lat działa na rzecz promocji kultury i historii Polski – nie tylko wśród kurytybskiej i parańskiej Polonii, ale także w całym społeczeństwie brazylijskim. Przez śpiew i taniec grupa pokazuje przywiązanie do ojczyzny przodków, która – choć geograficznie od Brazylii odległa – jest nadal bliska sercom tancerzy.